به درد و غم و ابتلا میروم دریغا که از کربلا میروم
اگرچه جدا گشتم از کوی یار. دل وجان من مانده در این دیار
خداحافظ ای خاک پاک حسین. انیس تن چاک چاک حسین
خداحافظ ای عشق بی شکیب. حبیبی حبیبی حبیبی حبیب
الا کربلا اینک سوزد دلم. چگونه زخاک تو دل برکنم
خداحافظ ای وادی علقمه خداحافظ ای ناله فاطمه
خداحافظ ای شیرخوار رباب. خداحافظ ای ناله ی آب آب
خداحافظ ای خیمه پر ز دود. خداحافظ ای یاس های کبود
خداحافظ ای دامن سوخته. خداحافظ ای دامان دل از تو افروخته
خداحافظ ای ناله ی آه آه. خداحافظ ای گودی قتلگاه
خداحافظ ای هستی ماه همه. خداحافظ ای یوسف فاطمه
چقدر کم پیدا!
سلام ، زیارت قبول
عالی بود
به قول یه دوست :
تعویض یا تبدیل نمی خواهم ... دلم " تغـییر " می خواهد !
تغییری که درونم را دگرگون کند...
روشن کند...
امیدوار کند...
چیزی که ابدی باشد و برای یک بار هم که شده
بیشتر از " یک لحظه " دوام داشته باشد !
با خودم می گویم شاید ...
شاید هنوز وقتش نرسیده!!!
کسی چه میداند...!
شاید هنوز راه رسیدن را پیدا نکرده!!!
اما حسی به من می گوید بالاخره پیدا می کند...
و تا آن روز فقط از من یک چیز می خواهد ...
باشد ای اتفاق ! ...
گرچه کمی پیرتر شده ام
با اینکه دیگر مثل آنوقت ها عجیب نیستم
اما خیالت راحت باشد...
من صبورم...